Leasin' Cars
Mijn eerste job was (en is) een schot in de roos.
Werkzeker, contract voor onbepaalde duur, gezellige sector, goede job.
En: een auto.
Een deftig leasewagentje was mijn deel vorig jaar in november.
Met tankkaart en onbeperkt in de privékilometers.
Weekendje Parijs en dagjes naar de zee: geen enkel probleem!
Het leuke van leasewagens is dat ze vervangen worden bij brokken.
Toen ik in september eventjes tot de griekse autobeginselen werd gedwongen, was mijn geliefde Ford Feest plots een wrak.
Ondanks de zever en rompslomp die ik er toen twee dagen mee heb gehad, was ik vrij snel opnieuw voorzien van een bolide.
Een vervangwagen gehuurd op korte termijn.
Een maand dus.
Die maand liep vorig weekend af met als gevolg dat ik het ding moest inruilen.
Een Renault Modus werd geruild voor de grote broer, een renault Mégane.
Afgezien van het extreme futuristische uiterlijk (smaken en kleuren, pfff) en het starten met een kaart, rijdt het ding als een mes door boter.
Heerlijk!
Stabiel, optrekken en remmen, zesde versnelling voor laag verbruik en al: jummie!
Tegen het einde van deze maand zal de definitieve bak er zijn dacht de mevrouw van personeelszaken.
En of ik de Mégane dan nog wel wou ruilen.
Ruilen voor, zoals dat hoort bij juniors, een Ford Fiësta.
En dat ik daar misschien wel niet zoveel zin in zou hebben.
Maar zegt ze, je krijgt wel het nieuwe model met een 1.6TDI motortje erin.
En dat dat bijna even goed is als die Mégane.
En met een sleutel in plaats van een startknop (cfr Windows! Ik hoop mijn eerste Blue Screen nog wel even uit te stellen eigenlijk...).
Long story short: in drie maanden zal ik dus met 4 verschillende bijna nieuwe wagens gereden hebben.
En dat, dat is toch ook weer wat waard denk ik dan!
|W|P|116228769389346935|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comMensen II
Mensen uit de directe omgeving waarmee je goed overweg kan, maar die elkaar eigenlijk niet zo fijn vinden.
Niet gemakkelijk.
Ook niet als dat zich dan manifesteert in: "En zegde gij nu ook eens iets".
Sorry.
Ik bemoei me niet met zo'n zaken.
Emotionaliteit mag en kan voor mijn part overal.
Maar niet over zulke zaken.
Vraag me niet een oordeel uit te spreken over iets waar ik niets mee te maken heb (rechtstreeks dan wel onrechtstreeks) en zeker niet als je het zelf kan oplossen door je eigen gedrag aan te passen.
Als twee mensen elkaar niet zo goed liggen, bestaat er nog altijd zoiets als professionele verdraagzaamheid.
Vandaag nog gehoord: "Je oogst wat je zaait".
Want wie heeft er baat bij om een ander af te snauwen?
Wie wordt beter door pissig te zijn en achterbaks te roddelen?
Niemand.
Zeg het dan tenminste eerlijk en oprecht.
En verklaar dat je wel je best zal doen om de conflictsituaties tot een minimum te herleiden.
Als iemand mij een hak zet, krijgt hij (m/v!) dat recht voor de raap terug.
Een gemeende, doch meestal van korte duur, "klootzak", "teef", "smeerlap" (allen m/v!) is hun deel.
En daarna weer rustig verder met de verdraagzaamheid: "on with the tolerance!"
En dat die klootzakken uit de omgeving zich daar ook maar eens aan houden.
|W|P|116193028574108463|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comMensen
Mensen zijn soms enorm stomme wezens.
Ondanks geciviliseerd zijn we soms gewoon bij de beesten af slecht.
Mensen doen schijnbaar niets liever dan elkaar kwetsen en pijn doen.
Fysiek, maar vooral mentaal.
Het is nu eenmaal de gemakkelijkste manier om overweg te kunnen met de eigen domheid, het eigen verdriet of de onmacht.
Maar het doet wel enorm veel zeer.
En het doet nog meer pijn om twee mensen die je graag ziet elkaar te zien koeieneren.
Waarom?
Zomaar.
Ze hebben mekaar nog geen strobreed in de weg gelegd.
En toch halen ze liefst van al het bloed onder elkaars nagels uit.
De ene om aan te vallen de andere om zich te verdedigen.
En ik?
Ik sta erbij en kijk ernaar.
Dju toch, zo machteloos.
|W|P|116188663901496749|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.com
Woensdag wasdag
Vandaag moet er nog eens gewassen worden.
Kwestie van elke dag propere dingen aan te kunnen doen.
Nadeel van wassen is dat er dan ook gestreken moet worden.
Een avondje met het heet ijzer in de weer en worstelen met hemden...
Ik kijk er al naar uit.
Gelukkig zijn er ook lichtpuntjes.
Nieuwe cd van Bart Peeters en Admiral Freebee in de stereo en gaan.
Genieten en afzien tegelijk.
Klinkt als masochisme me dunkt...
|W|P|116177439740688697|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.com
Bertje|W|P|Wat vind je tot dusver van de nieuwe admiral freebee? Ik heb hem sinds vandaag. Er staan goeie dingen op,mr hij heeft me ook nog ni helemaal overtuigd. na 1 dag, het zou straf zijn he :)Staf
Een begrafenis is iets waar ik niet zo graag heen ga.
Ik ga er dan gelukkig ook niet al te dikwijls heen.
Kwestie van niet teveel mensen uit de naaste omgeving te verliezen uit dit leven.
Hoewel het jaar 2006 al wel een stevige snelbouwsteen heeft bijgedragen.
De winter bracht het droeve nieuws van Jo, een meisje uit ons jeugdhuis. Te pletter tegen een boom. De vrolijke lente werd overschaduwd door het heengaan van onze proost, emeritus Jan van Deijck. En nu, nu kortgeleden, heeft mijn vier jaar geleden aangetrouwde grootvader het tijdelijke voor het eeuwige verruild.
De brave man was in de fleur van zijn oude leven, gelukkig als een veulen en vrank en vrij als een pasgetrouwde man. Helder van geest, rad van tong en snel van gedacht.
Dat was Staf.
Tot hij eind augustus van zijn onderbeen werd gevezen. Omdat het bloed zelfs niet kroop waar het voorheen ook al niet gaan kon.
Vol goede moed sprong hij weer recht van de operatietafel, bestelde een speciale rolstoel en dacht erover om een aangepaste voiture aan te schaffen. Een bolide met twee pedalen, automatische versnellingsbak en GPS. Want ze hadden hem nog niet klein. Nog lang niet!
En toen was het stil. Want er groeide een kanker van jewelste tussen zijn galblaas en lever. Van vrolijke frans naar gele Staf in enkele weken. Een groot man werd plots gekleineerd door zijn eigen lichaam dat niet meer verder wilde. Een grote trotse eik die aan de binnenkant wordt verteerd door termieten en houtwormen.
Een echte kanker die niet te behandelen was. Eentje die uitgezaaid was als de Vietcon van weleer. Een kanker die zo groot als een huis moest worden om onze grootvader, vader, broer en man weg te nemen.
Een helse strijd in enorm veel ziekenhuizen die uiteindelijk moest eindigen in een palliatief centrum in Turnhout. Geen snelle, pijnloze dood voor een held. Zo ook nu niet. Geen genade van onze lieve heer. Onze lieve heer die voor één keer (hoewel niet de eerste keer dit jaar) mijn gebeden niet te horen krijgt. Onze lieve heer die één van zijn trouwe schaapjes volledig los liet.
Onze lieve heer die er allicht goede bedoelingen op na houdt maar nu (wééral) de pedante klootzak uithangt in mijn leven.
En volgende zaterdag wordt Staf, grootvader - groot vader - grote broer - groot man, begraven. Nog geen ter aarde bestelling want die vindt pas de maandag eerstvolgende plaats, maar een eredienst voor familie, vrienden, kennissen en genodigden.
En daar, op die eredienst, mag ik hem toespreken.
Met een tekst die vertelt over hem.
Een voorgelezen lofzang.
En ik weet niet of ik het ga kunnen.
Of ik mijn gemoed op haar plaats kan houden als ik daar voor een Kerk rouwende en snotterende mensen sta. Als ik mezelf daar een stukje blootgeef met een tekst waarvan ik weet dat ik er pas mensen mee kan raken als ik mijn eigen verdriet eerlijk en open beschrijf.
We zullen zien.
En onze best doen.
Want voor Staf is alleen het beste goed genoeg.
|W|P|116169293835126909|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.com
ToDo=>Done
ToDo
- CV updaten
- Chirovergadering voorbereiden
- De nieuwe van Admiral Freebee beluisteren
- Handleiding voor de mama maken
- Opruimen
- Foto's sorteren
- Foto's uploaden naar foto.com
Done
- CV updaten
- Chirovergaering voorbereiden
- De nieuwe van Admiral Freebee beluisteren
- Handleiding voor de mama maken
- Opruimen
- Foto's sorteren
Niet slecht denk ik dan!
En nu: te bed met een boekje!
|W|P|116163300612024127|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comBed winterklaar
Van't weekend de lakens nog eens fris gewassen (Dash Marseille rules!) en een extra donsdekentje mee tussen de overtrek gestoken.
En dan! Raam ver open, frisse wind binnen, een koude neus bij het opstaan en heerlijk geslapen!
Het drieseizoensdekbed van de Ikea: i'm lovin' it!
En vanavond: op tijd onder de (synthetische) wol!
|W|P|116160237302681079|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comGisteren ten voordele van de arme(re) kindjes uit de derde wereld een stevig feetsje gebouwd.
Vooral na den drieën was het stevig fout! Krukken die als springveer gebruikt werden en mensen die vooral met de schouders dansten...
Bertje was er ook trouwens!
|W|P|116154689843768143|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comWeek Einde
De zoete geur van het weekend sijpelt mijn neusgaten binnen en dwingt me alleste laten vallen.
Een stevig gevuld doch weinig verplichtend weekend staat voor de deur!
Vanavond wordt er naar de Ikea gereden voor enkele noodzakelijke aankopen die de organisatie van onze domus zullen verbeteren.
Opbergrekken, postbakjes, een schone hangplant,...
Daarna wordt er stevig gedineerd in de resto gelijknamig naarde winkel om tegen een uur of acht stevig te kuisen en te vijzen. Dat het een lieve lust zal zijn!
Morgen met de madame de stad in (de deur uit dus) om werk te zoeken. Ze werkt de komende week nog in een chocoladefabriekje in Nederland, maar wil toch graag terug naar dé stad. Suggesties zijn altijd welkom!
Er moeten ook verse stappers aan m'n voeten komen, want elke dag met wandelschoenen de bank binnenlopen roept naar het schijnt ook wel vragen op.
Om half twee treden we dan met de Helden in de weide voor een spannend voetbaltreffen tegen een meer dan noemenswaardige tegenstander: De Vikings! Waarschijnlijk zullen we vooral de derde helft stevig spelen, want dan weer gezien kan worden als opwarmertje voor de geplande avondactiviteit.
Vreten en zuipen voor het goede doel!
Chili con carne en Bal Total voor 3voor11 in De Mussenakker.
Gezellige boel ongetwijfeld.
Zondag een middagmaaltje bij de mama en 's namiddags verdere infrastructuurwerken in de Villa van Klapdorp!
Heerlijk ofwa?!
|W|P|116135410461325382|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comZwaar
Bij tijd en wijlen doet zich een situatie voor die niemand gezellig vindt. Het soort situaties dat iedereen liever links laat liggen, een afkeer van heeft en waar iedereen zich het liefst voor afsluit.
En toch moeten we allemaal een paar keer door zulk een situatie heen.
Willens nillens.
En nu zijn wij het die ermee zitten.
Dat we er niet meer omheen kunnen.
Dat het verre van OK is, maar dat het mischien zo wel het beste zal zijn.
Niet voor ons, want dat zou maar wat al te selfish zijn.
Maar voor de persoon in kwestie is het zowieso beter dat alles rustig, snel en pijnloos verloopt.
Het doet altijd pijn om afscheid te nemen van iemand die je nauw aan het hart ligt.
|W|P|116132265057512612|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.com
Ja!!
Wel, om op de comment van Rikea te antwoorden: volgens mij kan je meer spijt hebben van iets wat je niet hebt beleefd, dan van iets dat je wel (doch per accident niet zo goed) hebt meegemaakt.
Je kan bijvoorbeeld spijt hebben van een familiefeestje waar je was, maar waar die ene tante en nonkel wééral heel de middag hebben liggen ruziemaken over de kinderen.
Als je dan de volgende keer besluit om niet meer mee te gaan en je opa sterft, kan je je dat nooit meer vergeven...
Dus ben ik ervan overtuigd dat het echt wel best is om Ja! te zeggen tegen de positieve dingen uit het leven.
Een beetje moeite doen om ergens te geraken, om iemand een plezier te doen of zomaar om iemand nog eens te zien.
Ja! is volgens mij de sleutel om de verzuring om te draaien.
En daar zijn we allemaal wel voor, niet?
|W|P|116128167021401985|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.com
|W|P|Inderdaad wel interessant inzicht. Misschien moet ik dat Ja! boek ook eens lezen..Ja!
Mijn Ja! boek is ondertussen eindelijk uitgelezen en of ik er lesjes uit heb getrokken.
Ja meneer, zeer zeker!
Of ik vanaf nu ook op alles Ja! zla zeggen?
Ja, zij het lichtjes genuanceerd.
Want Ja! zeggen is meer dan doen wat iemand vraagt.
De clue van het boek is uiteindelijk dat je Ja! moet zeggen tegen de positieve kant van het leven.
Want Ja! tegen oorlog, is eigenlijk Nee! tegen vrede.
En vrede is positief, dus is Ja! tegen oorlog verkeerd...
En dan nog: de vraag van vandaag!
Is weten beter dan niet weten?
Is het met andere woorden beter om te weten wat je aan het missen bent (dat je datgene wat je aan het missen bent dus ooit al minstens één keer hebt beleefd) of besef je beter niet wat er aan je neus voorbij gaat?
Pompompompompompompompom
|W|P|116126513899959158|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comSwedish Designer Drugs
Vanavond wordt de Ikea van Wilrijk aangedaan.
Nieuwe schabben/rekken voor in ons berghok aka "het Magazijn".
Want er moet echt eens wat orde in geschept worden: halfvolle en halflege dozen die over en onder en op elkaar liggen met vanalles erin dat zich geen eigen plaatsje kon aanmeten binnen de becshikbare woonwereld van onze casa.
En er zit veel in hoor: keukengerief, boormachines, tweede ijskast, droogkast, diepvries, "rommel die nog niet weg mag",...
Dit weekend wordt dat deeltje van de togo proper en wel opgekuist en heringericht.
En dan kan de "rommel die nog niet weg mag" uit de living ook naar daar verhuizen.
En dan kan "de plant" in de living komen wonen.
Maar dan moet er eerst daar ook eens een stof collecte gehouden worden.
En dan en dan en dan....
Is het dan officieel druk in onze villa?
|W|P|116124779322747713|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comGoogle helpt me uit de nood.
Again dus.
Vandaag google's docs ontdekt en daar gezien dat we dat ook als blogtool kunnen gebruiken.
Schoon en proper.
Alleen moeten de ingesteldheden wel in orde zijn!
En nu zijn ze dat...
|W|P|116118821112672730|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.com
|W|P|116085592449264624|W|P|13 worden op vrijdag de dertiende...|W|P|wannes.deloore@gmail.com Jan en Tania|W|P|He Wanneske 'kzal ook eens ne keer een reactie op UWE blog zetten he : die fotos van uwen tour in the highlands zijn om jaloers op te zijn he man. schoen zenne!!We zijn ook een aantal jaren geleden naar quidam geweest van cirque du soleil en dat was ook onvoorstelbaar. inderdaad waar voor uw geld.
Ik heb nog maar eens geprobeerd om via 'flickr' fotos op m'n blog te krijgen maar daar moet ik nog wat voor leren en/of oefenen, want tot nu toe lukt dat nog niet zoals het moet.
vanuit picassa wel maar slechts vier fotos per keer.
proficiat met de verjaardag van uw zus en geniet van het feestje,maar maak het niet té bont ok?
tot hoors of ... Jan en Tania
- zaterdag een zalig feestje heb beleefd op onze nakermis
- zondag ben gaan stemmen
- zondagavond naar een Groen! feestje ben geweest
- enorm gelukkig was met de verkiezingsuitslag in Antwerpen stad (de districten mogen ze van mij volledig vergeten)
- mij vanaf nu volledig ga voorbereiden op morgenavond: Cirque du Soleil
Pfff. Gelukkig heb ik Google Calendar terug ontdekt (en die werkt ook op't werk!). En ook gezien dat ze daar gratis sms'en sturen als je dat instelt als reminder. Vrij zalig ofwa?
|W|P|116050981328118475|W|P|En terwijl...|W|P|wannes.deloore@gmail.com |W|P|Laat het ginder mr goe knallen zodat ik het opt falconplein kan horen! Way to go!Bertje
|W|P|115989648328058902|W|P|Het beste van: Aldi|W|P|wannes.deloore@gmail.com Cursief Huigje|W|P|ik vond toch wel die laptop van de ALdi het allerbest:))
|W|P|115974211924221784|W|P|0110 A'pen|W|P|wannes.deloore@gmail.com