Gisterenavond een kort bezoekje gebracht aan jeugdhuis de Mussenakker om een gezelligheidsdrankje tot mezelf te nemen. Enkele glaasjes gezelligheid later werd er huiswaarts gekeerd. Heel voorzichtig wegens sneeuw en ijzel gladheid.
Tegen middernacht de ouderlijke woonst binnengestrompeld en achter de pc gekropen om wat nieuwjaarsbrieven te tikken. Niet gemakklijk, maar het reseultaat mag er wel zijn. Het zijn niet mijn schoonste brieven ooit en zeker niet de minst gekunselde, maar kom.
Vanavond lekker eten (voor een beperkt budget) en lekker drinken en gezelligheid maken en plezier en dingen. En vuurwerk en champagne en kussen om middernacht en dan tegen de vijven de sponde in om er tegen den tienen weer uit te komen zodat er van nieuwjaarsbrief gelezen kan worden.
Elk jaar opnieuw: zot!
|W|P|113604790310801212|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.com
-------------------- / / __ Trol! / O O\__ niet voederen / \ a.u.b.! / \ \ / _ \ \ ------------------ / \____\ \ / \____/ / \__/ __ / / \ ____ / / -- // ____ -- * _ ___ \-/ *-- _--\ _ \ // / _ \\ _ // / * / \_ /- - * ___ c_c_c_C/ \C_c_c_c____________|W|P|113593569991902818|W|P|Trolls|W|P|wannes.deloore@gmail.com
Mediamarkt is cool.
Barbie DVD box gekocht vandaag (Barbie in de Notenkraker,Barbie als Rapunzel, Barbie in het Zwanenmeer en Barbie als de Prinses en de Bedelaar) voor mijn allerliefste kleine petekindje (gelukkig te klein om weblogs te lezen).
Ook een nieuwe USBstick gekocht. De Sandisk Titanium Cruzer van 512MB. Die van 1 en 2 GB lijken mij ook fijn, maar ruim duur voor een sticksken. Er lag ook een draagbare HD van 40GB voor 80euro. Mijn fronsende wenkbrauwen namen verkeersdrempelige hoogten aan: kan zoiets kwalitatief in orde zijn? Ik weet het niet.
Voor mij is 512MB zeker genoeg: enkel wat "personal files" en wat van't werk. "...en meer moet da ni zijn..."
Nu nog eens wat fijne portable software zoeken. Thunderbird, Firefox,... Goe gerief.
Nu Barbie kijken. Of toch maar het Eiland?
Mijn goede vriend is gelocked...
In januari (jep, 2005) had ik plots een USB flash drive. 512MB, small, bluntly. Echt een memory stick zoals een stickje moet zijn. Geen blabla, geen knopjes, bellen laat staan geluidjes: data-opslag. Punt. En ook af en toe een programmaatje dat er op draait. Thunderbird, Firefox, Sunbird. Smooth. Echt een geheugensteuntje. Soms noemde ik hem wel eens liefkozend "Ezelsbruggetje".
Maar nu zit 'em dus vast. Plots. Geen idee hoe het komt, maar "deze diskette is tegen schrijven beveiligd" komt steevast op het scherm gepopt bij het willen verwijderen of bijplaatsen van enige data. Het hele internet (via Google) afgezocht en niets gevonden. Vanuit een redelijk betrouwbare bron gehoord dat dat wel eens iets met software te maken zou kunnen hebben. Of met Windows XP. Vuile XP. Of het waar is, geen idee.
Iemand een idee?
|W|P|113571393109508872|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comIk stem links.
Ik draag links.
Ik rij links.
En daar gaat niemand iets aan veranderen behalve ikzelve.
Nee, ook niet omdat er iemand met zijn lichten flikkert en in mijn gat boort.
Kloothommel.
Kerstfeest is geweldig goed. En zo ook het eten dat vandaag onze monden vulde met verbazing. Vanmiddag gegeten met de familie van Hanne. Fijne sfeer aldaar en eten van hetzelfde vat een Duvel (gesteld dat er Duvel van een vat te halen is). De Duvel dan maar wijselijk gedronken nadat er eerst nog een bezoek aan het ouderlijke thuisfront gebracht was in de vorm van cadeauterige sandwichheid. Goed en dingen, maar wederom overdreven.
Net als kerstavond, die vanwege zaterdagmiddag al noens begon. In Vosselaar. Twee van de zeven levende grootouders (god hebbe zijn ziel!) bezocht en heerlijks ontfutselend weer weggegaan om naar Retie te trekken alwaar de oudste der grootmoeders mijn werd verrast. Samen met haar tweede man (Staf Vos, sinds een jaar of drie vier) een eier of twee per persoon verorberd en dan naar Mindrhout gereden alwaar de schoonste en liefste aller vrouwen mezelf en mijn persoonlijkheid welkom heette met een zeer fijn cadeau: het ergste uit het leugenpaleis! (geruild voor een geurfles van een overdreven bekend, duur en welriekend merk, nvdr.)
En morgen naar Nieuwpoort. Met bovengenoemde cd... Mijn korte broek ligt bijna klaar, mijn muts en handschoenen helemaal!
Nanananaaa!
|W|P|113555757664965567|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comDjeezes maat.
Het weblog van Gent.blogt is geselecteerd voor het weblog van het jaar van DSO (scroll down baby). Dat van Leuven ook... Nu zijn de menskens achter de twee weblogs een oorlogje begonnen.
Als kleine kinderen vliegen ze elkaar in de haren. Nu ja, oorlog. Die van gent (met zonder hoofdletter jajaja) zeiken heel d boel af, amuseren zich met vanalles en nog wat om die van 3000 Leuven maar voor te zijn. En dat in een tijd van donkerte voor de kerstdagen, waarin we allemaal lief en blij moeten zijn voor elkaar en voor de medemens. Redelijk zielige "volwassen" mensen. Ik heb het altijd al gedacht hoor. Met hun "stadsblog"...
Waar het weblog van Antwerpen zich in de lijst bevindt? Nergens tiens! Antwerpenaars lezen de Gazet. Tja, en dan is't niet zo moeilijk natuurlijk, om wat stadsblogs af te breken. Volgendjaar eentje van de Gazet en we doen wel mee met het hele circus.
Nah!
En nu: een vrolijk kerstfeest voor alle mensen van goede wil!
(zelfs voor die pouphaenen uit Gent of uit Leuven!)
Elke keer als ik in Antwerpen kom (toch een keer of vier per week) mis ik de stad. Met een vleugje nostalgie denk ik dan terug aan de tijd van vorig jaar. Door de natgeregende straten dweilen zonder doel, kerstcadeautjes zoeken die ik toch nooit kon kopen (wat nu wel anders is, sinds ik grootverdiener ben!) en af en toe iets lekkers drinken in de één of andere kroeg.
Maar altijd, weer of geen weer, warm of koud, nat of droog, altijd was er mijn kot. Mijn plaatsje in die anonieme stad. Mijn eigen eilandje waar ik veilig was voor alle gevaren die de stad herbergt.
Het was er warm, droog, gezellig (niet altijd even netjes, maar wél gezellig) en er was ook meestal wel wat voedzaams te vinden. Gezond nee, lekker ja.
Maar vooral, het was mijn plaatsje. Mijn stukje privé, mijn eigen kamertje. De enige plaats ter wereld waar ik echt kon doen en laten wat ik wou. Daar had niemand iets in te ruttetutten. Mijn hok waarin ik in alle vrijheid en blijheid mijn gangen ging. Tot bepaalde grenzen natuurlijk: geen (over)last bezorgen aan anderen, op geen enkel vlak. Daarom probeerde ik de radio niet te hard te zetten, mijn wekker af te zetten (en niet op snooz!) en niet té veel scheten te laten. Dat lukte natuurlijk niet altijd, maar we (de medebewoners en ik dus) kwamen tot een redelijke consensus. Het was leefbaar voor iedereen. Fijn dus.
Maar dat eigen hokje mis ik nu. Sinds ik terug thuis woon (sinds goed en wel augustus 2005) heb ik eigenlijk niet zo heel veel aanpassingsproblemen gehad. Tot deze week. Eigenlijk tot vandaag. Vandaag wilde ik niet naar huis. Echt niet. Alles was goed om nog maar even in Antwerpen te blijven.
"Naturlijk wil je helpen met de afwas. En met opruimen. En ik breng je graag nog even weg."
En dan komt het moment dat de laatste kilometers toch moeten aangevat worden. Niet dat het ver is (Antwerpen Meer is iets van een 25 minuten zonder file) maar het is gewoon nóg een afstandje erbij. Naar een gemeenschappelijke ruimte. Fijn en zo om mensen te zien (lieve en goede en fijne mensen en al) maar toch: geen plekje voor mezelf. Geen eigen kamer (nooit gehad, behalve op kot) geen eigen bureau of werkkamer,...:alles delen.
En dat is niet fijn. Echt niet plezant. En ja hoor, ik kan wel iets huren. Een studiootje of een appartement. Alleen? Nee, dat heb ik op kot al gehad. Ik wil samen met andere mensen een huis delen. Ergens. Het kan me niet schelen waar. Ergens waar ik thuis ben als nu, maar waar ik óók een eigen kamer heb.
Iemand zin?
|W|P|113528807774916690|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comKerstcadeautjes, het is elk jaar opnieuw een merde.
Ik moet er nog wat hebben, maar ik vind er pot-vol-snottepietjes geen tijd voor. Vandaag ging ik eens iets proberen te forceren, zijn alle winkels dicht om 18u! En om on-line iets te kopen is het ook te laat. Morgen poging twee.
En dan maar niet gaan voetballen. Ik moet trouwens nog wat theorietjes lezen ook tegen volgende week...
|W|P|113528666284760654|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comVandaag van kerstborreling gedaan op't werk. Goe gerief daar: lekkere broodjes, lekkere drankjes, fijne (kerst)cadeautjes. Alleen: Wannes was te moe. Na het mini-doorzak-feestje van gisteren slechts een uur of vier geslapen, vandaag tegen de vijven een klopke gekregen en daarnet om half acht van hetzelfde laken een pak (gesteld dat ik een pak zou willen maken van laken natuurlijk).
Snel (max 120) naar huis gereden in de feestbollide en nu naar bed.
Morgen een nieuwe dag, pakjes koopdag. Want kerst komt nu echt wel dichtbij...
Dat de Hollanders het niet begrepen hebben.
Freya Van Den Bossche gaat naar Nederland en maakt daar zo ongeveer alles uit voor kleinburgerlijk, truttig en wat nog meer. Ze haalt zich de toorn van half de Belgische én Nederlandse politiek over zich en verontschuldigt zich. "Wat ik heb gezegd was misschien verkeerd, ik heb er spijt van maar het is nu eenmaal gezegd." Het zou wel heel gemakklijk zijn mocht ze er zo vanaf komen.
Nee, in België rijst de media dan torenhoog op haar achterste enkels om een vernietigende klap te geven aan al die omhooggevallen politici met La Freya als eerste. En waarom dan niet meteen nog wat beleidsmakers meesleuren?
Gazet Van Antwerpen vandaag bijvoorbeeld. De redactie van de "gazet van't stad" is naar Valkenswaard getrokken. Jaja, Valkenswaard. Net over de grens, daar wonen ook "traditioneel grofgebekte Noorderburen". Aan deze "Cheeseheads" liet Geert Op 't Einde foto's zien van André Flahaut, Freya Van Den Bosche en Guy Verhofstadt. En of ze daar eens iets over kwijt wilden.
Nu ja, mooi initiatief natuurlijk, zo'n spontane recht op antwoord. Maar de Nederlanders hadden de mogelijkheden van hun macht niet echt door me dunkt. Flahaut als minister van frieten bestempelen is nu niet de grootste belediging die je kan maken. En dat Guy Verhofstadt de Belgische Balkenende is, maar dan de trendy versie, is zelfs een regelrecht compliment. De brave man straalt dezer dagen dan ook iets harder dan vroeger met zijn Gucci bril (Coveliers hierover: 'Wat baat een nieuwe bril als de uil niet zien wil?' ).
Over onze lieve doch "groot bakkes" Freya gaat het dan van "Schoon vrouwke" en "ze laat blijkbaar ook graag wat zien. Kijk eens wat een laaghangende trui". In de pers ging het schofferen iets verder. Het bij ons als platvloers te omschrijven: "lekker rondgeneukt in het Amsterdamse studentenmilieu" tot het eerder onzinnige en ronduit belachelijke citaat over Guy Verhofstadt: "Ik zou mijn chauffeur nooit vragen drie keer over kop te gaan om mijn regering te redden".
Nee, dat laatste zou Balkenende waarschijnlijk nooit doen. Hij zou nog liever Hagrid Rubeus, Professor Alastor Dwaaloog of Professor Filius ter hulp roepen...
En ach, onze Freya. Ze mag in haar rol van vice-president geen stoute dingen zeggen. 't Is toch een kapoentje eh! De linkse rebel. Oh ja, ik vind het als grensbewoner alleen maar fijn dat er binnenkort nog eens wat grensconflicten zullen zijn!
|W|P|113481200889921933|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comWat zondag niet lukte, ging vandaag wonderwel: 6km in 26minuten! Te voet, wel te verstaan. Een heerlijk gevoel van sportieve vermoeidheid kwam over mij: als op wolken gleed ik over het asfalt en het beton. Kilometers malend naderde ik mijn point of no return: stoppen of breken. En gebroken dat ik heb! Heerlijk toch. Na twintig minuten eigenlijk niet meer verder kunnen en tóch nog een paar meter extra willen doen. En nog wat . Ahaa, als twintig lukt, kunnen dertig ook zeker. En misschien zelfs wel vijftig? Of nog een minuut?
En dan komt dat verlossende gedeelte: de tweede adem! Hopla!
Alleen zijn m'n achillespezen nu wel pijnlijk stijf. Of gescheurd. Pijn in elk geval. Reflexspray dan maar na het stortbad. Stortbad. Heerlijk woord.
Net als kakafonie trouwens. Of booty....
@Michel: een hoofdanimator is iemand die geleerd heeft om met jongeren om te gaan. hij heeft dat dan geleerd door cursus te volgen (een weekend of twee drie weg met leeftijdsgenoten) en door stage te doen die hij zelf mag beoordelen... Je moet enkel de moeite doen om die weekendjes te laten betalen door de gemeente waar je woont (een mailtje sturen en een attest van deelname laten binnenbrengen is meestal wel voldoende). En ja, je kan ook iets doen met poppen... maar daar is het stukje interactiviteit dan weer wel wat minder.
(communicatie via trackback van comments...)
Gisteren eindlijk mijn brevet van Hoofdanimator ontvangen. na bijna een jaar wachten viel het langverwachte rode kaartje eindelijk in de brievenbus. Bloed zweet en tranen heeft dat ding gekost, veel subsidies zal het opleveren.
Nee, niet voor mezelf. Enkel voor "de gemeenschap".
Jep, van een groot hart gesproken...
Net bij Hans Mestrum een stukje gelezen over de web2.0 software.
Maar dadelijk die kalender geprobeerd, wat events ingegeven en na drie dingen een error op mijn bord gekregen. Jammer, want ik wou eigenlijk wel zo'n kalenderding. Voor de familie en dingen.
Misschien dat ik ooit eens ergens een sympathieke webbouwer tegenkom die voor ij een weblogmachien wil bouwen met wat kalender functions derin en zo.
Dat zou echt de max zijn. En dan echt met Outlook (Outlook Webbased offcourse) synchroniseren (die dat dan ook perfect met mijn smartphone (aankoop dringt zich op) babbelt zoals het hoort. Wow, wilde plannen en alles, daar hoort een Nieuwjaar bij! En wat zie ik nu net op mijn kalender? Dat dat niet lang meer duurt! Zaalig!
Maar dus een webbased kalender voor de hele familie en vrendenkring: het zou een verademing zijn voor mensen als Michel en Sandra. Kunnen ze misschien eindelijk eens deftig afspreken... (waarschijnlijk hebben ze al wel zoiets, maar durven ze het niet publiek maken of iets... en terecht! Een betje privacy gunnen we hen natuurlijk nog wel)
|W|P|113442201770686031|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comDat er een dislaimer op mijn website staat. Een redelijk lange zelfs. Of ik weet wat er in staat? Nope. Kan me geen ene moer schelen ook. Nah.
Vandaag trouwens weeral 5km gelopen. Gisteren acht. Of ik goed bezig ben? Ik denk het wel.
Redelijk.
En zo.
Net een aanzoek gehad van een meisje om bij haar te komen wonen. Jep, een ander meisje dan mijn vriendin. Op zich niets mis mee natuurlijk. En het streelt het ego... :-)
Vandaag is er iemand van een (niet nader te noemen wegens geen voor de borststuiterij te willen ontketenen) politieke partij langsgeweest. Hij had mij in februari aan het werk gezien bij Ombudsman toen we problemen met onze lokalen hadden (die nog steeds niet zijn opgelost, maar dat is voor een andere keer) en dacht dat ik wel bij zijn partij zou passen. Want dat ze eigenlijk wel op zoek zijn naar jong bloed.
Natuurlijk strelen zo'n zaken het ego altijd wel een beetje. Als je gevraagd wordt voor het één of het ander, en als dat ene dan nog een fijn doel (de gemeenschap) voor ogen heeft nog iets meer, dan ben je een beetje trots op jezelf. Nu, ik denk er nog niet over om in de politiek te gaan. Of misschien onmiddellijk als El Presidente van Meer. Dat misschien nog net.
Waarom niet? Om verschillende redenen en wel de volgende als belangrijksten:
En dus is mijn voorlopige antwoord: politiek, nee dank u!
|W|P|113397820840138978|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comDaarstraks naar huis gecard met de Fiësta. Tegen half zes en camions die elkaar voorbij steken: geen fijne combinatie. Volgens mij trouwens ook een illegale combinatie: tussen (ik meen mijn te herinneren) 16u en 19u of iets is dat schijnt verboden. Hollandse chauffeurs hebben blijkbaar andere regels, met hun muiltjes. Tsss.
MSN ligt er trouwens uit...
|W|P|113390104783268047|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.com
Het is verdorie godgeklaagt. Voetbal is een feest. M'n oor ja. Verliezen met (en ja hoor, lachen is toegestaan) acht tegen nul. Een mens zou zich voor minder slecht durven voelen.
Gelukkig kwam ik toen hier uit. En dat ik die $1,096.53 graag nu direct in ontvangst wil nemen!
En die stijging! Heerlijk gevoel, dat dan weer wel.
|W|P|113362746089821939|W|P||W|P|wannes.deloore@gmail.comEen aantal weken geleden nog eens wat opgeruimd op mijn kamer. En dat het nodig was.
Toen ik in juli mijn kot (*snif*) verliet, werd alles op een redelijk onprofessionele manier in dozen gekijld. En in het "kot" gezet. Alles wat tot voor 30 juni vier jaar lang mijn natuurlijke habitat bepaalde, werd op enkele dagen tijd weggestopt in een donker hoekje, achter allerlei rommel. Behalve de dingen die ik dacht nodig te hebben. Die werden op mijn bureau gezet. En daar stonden ze vorige maand nog...
De moeder des huizes was van oordeel dat mensen die 22 zijn eigenlijk wel het besef mogen hebben van orde en netheid op een beschaafdelijk niveau (ja hoor, met eau!).
Het leuke aan opruimen is dat je dan nog eens wat terugvindt. In mijn geval was het een boekenbon van De Standaard boekhandel. Vervaldatum: 11 december. Fjieuw. Net op tijd. En vandaag gaan verzilveren. Een geweldig gevoel, geld besteden aan redelijk nuttige dingen. Boeken dus.
Euhm, Wannes en boeken. Shit, foute combinatie. Echt waar.
Ik heb nooit een idee waar te kijken, waar te beginnen. Ik ben er ook niet mee bezig, met boeken en lezen. Echt niet. En ik weet wel dat het not done is om te zeggen dat je niet leest en dat boeken kopen niet je favoriete bezigheid dan wel grootst oorzaak van financiële escapades is. En 't is niet dat het me niet interesseert, maar ik kan er precies geen tijd voor vrij maken.
Het is een beetje als met films. Als ik naar een film kijk vind ik die goed of slecht. Acteurs spelen goed of doen hun job niet. Maar vraag me niet wie de stem van Puss in boots vertolkt in Shrek. I don't give an apeshit.
Wie wat schrijft in dit kleine landje, laat staan de hele wereld, interesseert me ook maar matig. Ik kan bijvoorbeeld gweldig genieten van een goed boek (een bundel papier die ik persoonlijk goed vind dus) maar vraag me niet naar de naam van de kat van de zus van de auteur (m/v).
En ik wil wel een eigen bibliotheek bouwen in een kamertje, maar daar heb ik momenteel het geld niet voor. En de ruimte evenmin. Mensen die hun boeken en films netjes catalogeren, bespreken en "starren": chapeau (jepjep, weeral eau!). Bruno maakt bijvoorbeeld van elke maand een overzichtje van de nieuwe aankopen van films en boeken. En van Michel weet ik dat hij van streepjescode doet met zijn boeken (of dat toch graag zou doen). Netjes, proper en dingen.
De boekenbon vinden was dus eigenlijk een gelukje met een geattacheerd probleempje: leuk, vijftig euro nuttig besteden. Maar besteden aan welke boeken? Wat koopt een man van 22 die niet al te veel weet heeft van boeken en literatuur in het algemeen? Licht opsteken op het web? Zou kunnen. Misschien had ik Bruno's quotering kunnen volgen. Of iets. Maar dat heb ik niet gedaan. Ik ben naar de winkel gereden om boeken te kopen. Goed of slecht, dat is een persoonlijke kwestie.
Nah. Ik zie wel. Lezen in de file...
Of misschien de audio versie eens ergens opduikelen.
Zoals die van de Lord of the Rings. 2.5GB mp3-luisterplezier.